බෙල් පිණි ඉහිරුණ පාරවල් දිගේ අපි දුවපැන
ඇවිද්දේ සාරවත් බිමක් සොයන්නට.
පලස මත සරු බිජුවට වපුරාලන්ට
අපට පුඑවම් වුනේ වාසනාවට...
කාලයට හරි හදිස්සියි
ඒ වුනත් ආදරණිය මිනිස්සු ගැන හිත් වල
රැුදෙන භක්තිමත් මතකය
අමතක වෙන්නේ නම් නෑ කවදාවත්ම
ඔබට වඩා අපි පිං කරලා ඇති දැවැන්ත
ආද්යාත්මයක් ළගින් වැතිර ගන්නට
ඒ දැවැන්ත ආද්යාත්මයත් ඔබ ළග...
ජීවත්වීම කියන ගැඹුරු දර්ශනය
අපට පසක් කළෙ ඔබයි...
දුයිෂෙන් ගුරු කුලයේ නිසල පොප්ලරයක්
තරමට ම නිසල සහ ශක්තිමත් බව
අප වෙත කැන්දන් ආවෙත් ඔබයි..
ඉතිං අවසරයි සුභ පතන්නට අමතක
නොවන මතකය ළග මහා සදුන් අරටුවක්
තරමටම ජීවිතය සුවදවත් කළ අපේ
ගුරුවරුන්ට
ජීවිත තක්සලාවේ පූජණීය ගුරුවරුනි
ඔබට ස්තූතියි.....
No comments:
Post a Comment